Was gisteren ons bezoek aan (downtown) Portland nog best wel een deceptie nu we vandaag bijna niet over de rivier komen die Portland verdeeld in een Oosterlijk en Westerlijk gedeelte hebben we een topdag. Omdat het zondag is doen we vandaag echt een keer rustig aan. Nou vooral mijn charmante reisgenote dan want die gaat ‘nog even op bed liggen’ als we om acht uur na het ontbijt weer op de kamer zijn om rond 10 uur pas weer wakker te worden.
Het ontbijt hier in het Ramada hotel is prima. Je kan zelf wafels maken en er is alles aanwezig om een goed een simpel ontbijt te kunnen eten. Er is brood, donuts, biscuits, scrambler eggs, pap en alle soorten beleg.
Als we binnen komen staat de dame die ons gisteren heeft ingecheckt te discussiëren met een kerel met een douchekapje op zijn hoofd die net een enorm bord pap heeft gemaakt en daar broodjes in heeft gelegd en zegt, terwijl hij twee glazen jus d’ Orange inschenkt en meteen opdrinkt dat hij wel een gast is van het hotel en daarom recht heeft op ontbijt. Het feit dat hij ook zijn complete bezit in twee vuilniszakken met zich meezeult en alle labels en stickers die op een spijkerbroek zitten als je die koopt (of steelt) nog aanwezig zijn op zijn broek hebben we hier waarschijnlijk met een verwarde zwerver te maken die een gratis ontbijtje probeert te scoren.
Hij wordt wel uit het hotel gezet maar het ontbijt mag hij gelukkig toch meenemen, al kan dat natuurlijk ook betekenen dat hij er morgen weer is en zijn matties meeneemt. Dan is het te hopen dat er nog wat voor ons over is als we gaan ontbijten.
Om half 11 rijden we weg naar het Lloyds Center en dat is een grote mall hier in Portland. We lopen de mall door en op de beneden verdieping van de mall is een ijsbaan en we huren een paar kunstschaatsen en laten eens aan die Amerikanen zien dat wij als Nederlanders praktisch met schaatsen aan worden geboren. Nee hoor we kijken even 5 minuten of we niet iemand uit kunnen lachen die op z’n of haar muil gaat maar de mensen hier op de baan zijn eigenlijk allemaal best wel goed.
Ondanks de mall werkelijk een prachtig gebouw is zijn hier door de crisis ook best nog wel veel winkels leeg maar de minstens ander 80% van de winkels zijn gewoon allemaal van de bekende ketens. Aangezien we die gisteren ook al hadden gezien in de Vancouver mall staan we na een half uurtje weer buiten.
We willen gaan eten op Alberta street want dat is een hippe buurt met allemaal bijzondere winkeltjes, cafe’s en restaurants. Het vervelende is alleen dat als we de naam “Alberta street” intypen we er uit 7 verschillende kunnen kiezen. Ik denk we kiezen er een en het zal toch allemaal wel dezelfde straat zijn en vinden we het niet rijden we ‘m helemaal uit en rijden we gewoon terug.
Als ik ’s avonds op de kaart kijk als ik in het hotel ben klopt die gedachte die ik toen had met wat ik hier in het hotel op de kaart zie. In werkelijkheid rijden we NE Alberta street op en mogen we eerst 40 mijl per uur rijden, daarna 30, en daarna als we midden in een woonwijk staan nog maar 20 mijl per uur. Voor we dadelijk alleen nog maar stil mogen staan of achteruit mogen rijden besluiten we maar een van de andere Alberta streets van het navigatie systeem te kiezen om zo te kijken waar we dan uitkomen. Als we dan weer in een woonwijk komen wil ik het bijna opgeven maar bedenk dat we ook nog even in de tegengestelde richting kunnen gaan rijden. Als we dan na enkele minuten mannen met moeilijk mutsjes helemaal onder de tattoo’s interessant op een terras zien zitten dat naast zo’n supermarkt zit waar je 15 dollar betaald voor een biologisch geteelde peer weten we dat we eindelijk goed zitten.
We zetten de Jaguar maar even in een achteraf straatje omdat we toch al redelijk uit de toom vallen qua kleding dat het zo al duidelijk genoeg is dat we hier eigenlijk niet vandaan komen daar hebben we de huurauto niet voor nodig. Deze wijk wordt namelijk bevolkt door hipsters mensen die heel geforceerd alternatief lopen te doen. Ondanks ik zelf nou ook niet echt een stijlicoon ben denk ik bij hipsters, en dan vooral bij de hipster vrouwen, je had beter gewoon een tatoeage minder kunnen zetten en bij IKEA een spiegel kunnen kopen.
Ik kan me echt namelijk niet voorstellen dat deze dames zich zelf in de spiegel hebben bekeken en dan tot de conclusie zijn gekomen, dat ze er prima uitzien. Combinaties in de trant van daar ligt de plank en ik sla hier maar dan ook nog met de geur van tweedehands. En dan ook liefst ongewassen en allemaal ringen door hun neus en tatoeages in het gezicht met blauw of groen haar. Ik hoor liever nooit bij een groep of subcultuur en begrijp ook nooit dat als je dan een alternatieve levenshouding er op na houdt je niet gewoon een schone spijkerbroek met een overhemd aan kan. Dat vind ik persoonlijker veel alternatiever dan precies het ‘uniform’ te dragen wat rest ook draagt. Daarbij is de Portland hipster in het bijzonder ook geen lachebekje, vooral alle vrouwelijk leden van het genootschap lijken elk moment je de les te gaan lezen over de rol van de vrouw in de moderne maatschappij.
Waar bij sommige eettenten er tientallen mensen in een rij buiten staat om daar te mogen eten, en door ons keihard uitgelachen worden, kunnen we bij de Powerhouse Sportsbar gewoon binnen wandelen en worden we snel en vriendelijk geholpen. We eten een geweldige BBQ Chicken Pizza (waarschijnlijk met gluten en is het daarom zo stil) en kijken we naar een ijshockey wedstrijd op enorme televisie schermen wat waarschijnlijk ook allemaal veel te commercieel is voor de andere bezoekers van deze straat.
Als we gegeten hebben lopen we nog even de Alberta straat op en neer en gaan op weg naar de rozentuin die in het Washington Park ligt zo’n 15 minuten rijden van de plek waar we ons nu bevinden. We rijden zonder verkeerd te rijden naar het park en vinden na even zoeken een prima parkeerplaats en betalen bij een automaat een uur parkeren. Als we het parkeerkaartje in de auto hebben gelegd en de auto afgesloten lopen we de rozentuin in. Daar blijkt bijna geen roos te zien te zijn omdat die vaak pas in juni gaan bloeien. Dus mijn charmante reisgenote staat een beetje beteuterd te kijken in een veld van 100 x 100 meter met alleen maar kale stengels wat ik dan wel best wel weer grappig vind.
Wat nu? Ik stel voor om naar de bioscoop te gaan en we typen op het navigatie systeem “Cinema” in waarna een tocht door de meest vreemde straten van Portland volgt. We komen in een buurt waar we nog niet eerder waren en ineens zien we het bord van de bioscoop. Er wordt hier één film gedraaid, Avengers: Infinity War en die kunnen we vanaf 3:50 bekijken. We kopen 2 kaartjes en moeten 11 dollar totaal af rekenen. We kopen ook nog een cola, een enorme zak popcorn en gaan de zaal in. Deze bioscoop dateert uit de de jaren 50 en is nog bijna helemaal in zijn originele staat. We zijn een van de eerste die de zaal inkomen en kiezen een plek op de achterste rij omdat je tenminste niemand hebt die de hele film tegen je stoel kan gaan zitten schoppen. Als we gaan zitten worden we verrast door de comfortabele stoelen waarvan de rugleuning en de zitting in veersysteem lijken te hangen en bovendien ook nog heel zacht zijn. Wij blijken niet de enige te zijn die hier voor het eerst komen want om ons heen zie je allemaal mensen die gaan zitten en meteen heen op en neer gaan zitten stuiteren in hun stoel.
Amerikanen in de bioscoop het is een bijzondere ervaring. Mensen staan gewoon midden in de film op om even naar het toilet te gaan of bier te gaan halen. Ook leven ze heel erg mee met de film en lachen af en toe keihard om de teksten die de personages uitspreken terwijl die echt niet zo heel grappig zijn. Na 3 uur en een kwartier zonder pauze staan we weer buiten. Hoe bedoel je waar voor je 11 dollar…
We willen naar het hotel gaan rijden en onderweg iets te eten zoeken. We komen bij een vestiging van Burger Ville die er helemaal uitziet als een ouderwetse diner. We bestellen een hamburger en een verse aardbeien milkshake en Fish & Chips. Mijn hamburger ziet er prima uit maar de Fish & Chips bestaat eigenlijk maar uit 3 stukjes gepaneerde vis van 5 x 5 cm en een zakje franse friet en aangezien dat 11 dollar kostte valt de hoeveelheid een beetje tegen. Gelukkig is de Fish erg lekker en de friet ook dus mijn reisgenote is erg blij met haar keuze. Mijn hamburger is ook helemaal prima en de verse aardbeien milkshake is een van de lekkerste die ik ooit op heb dus prima toko die Burger Ville.
Morgenochtend hebben we hier een zakelijke afspraak bij een bedrijf waar ik misschien zaken mee wil gaan doen en daarna gaan we naar een gebied hier in de buurt met allemaal watervallen dus ga ik waarschijnlijk weer wandelen in de natuur.