Onze favoriete restaurants zitten op de Kruiskade. Voor Surinaams gaan we graag naar Kiem Foei en hebben wij pas het Chinese restaurant China Town ontdekt. Bij beide kun je geweldig eten voor weinig geld. Onlangs liepen we langs een Japans restaurant SET en daar wilde we vandaag (30 december 2016) gaan eten.
Ik wilde graag nog even de stad in dus we besloten na 17:00 weg te rijden zodat we als echte Hollanders, wel gewoon een rondje stad konden doen en toch om 18:00 sharp achter de ‘prak’ zouden zitten.
Mijn vrouw had mij meerdere keren gewaarschuwd dat het veel kouder buiten was dan ik me kon voorstellen, ik kleedde me dus warm aan en bereidde me voor op het zien van kruiende ijsschotsen op de Coolsingel en Koopgoot en hier en daar een ijsbeer / pinguïn.
Ik werk thuis en heb bijna nooit afspraken buiten de deur. Wij wonen zo’n 5 minuten met de auto van Alexandrium en daar gaan we meestal zaterdagochtend heen. Mijn vrouw die geen hekel heeft aan boodschappen doen gaat dan naar de Albert Hein en ik maak een rondje door de Media Markt, loop daarna naar haar toe in de AH, zij staat dan meestal in de buurt van de kassa en we lopen dan samen naar de auto. Vaak is dat de eerste keer in een week dat ik verder kom dan de oprit waar ik de vuilnisbakken na het legen ophaal.
Ik vind het heerlijk om bijna nooit de deur uit te hoeven maar Rotterdam Centrum zie ik dus bijna nooit bij avondlicht en als de winkels nog open zijn.
We parkeren in de parkeergarage van de Schouwburg en lopen via de Aert van Nesstraat de Lijnbaan op, Koopgoot in, langs Donner op de Coolsingel (geen kruiend ijs te zien trouwens) het Binnenwegplein op, Oude Binnenweg op, Westersingel over naar de Kruiskade. We zien de nieuwe horloges in de Swatch winkel, de nieuwe meer alternatieve kledingafdeling in de H&M en dat de nieuwe Turkse broodjeszaak, waar we binnenkort ook wat wilde gaan eten, op de hoek van Binnenwegplein en Kareldoormanstraat gelukkig niet voor goed al dicht is maar door waterschade tijdelijk gesloten is. Op de Oude Binnenweg iets minder gezellig, paar winkels zijn al dicht (gelukkig ook die stink kaaswinkel), een paar winkels zijn leeg of worden verbouwd en er zijn nu wel heel veel koffietenten gekomen. De echt bijzondere zaken die er vroeger waren zijn nou toch wel echt allemaal weg. Maar aangezien iedereen bereid is om€ 8,95 voor een beker koffie met een muffin te betalen heeft niemand meer geld voor dure kleding. Dus is het ook wel weer logisch dat die winkels er niet meer zijn. We zien een nieuwe viszaak op de hoef van de Nieuwe Binnenweg en de Westersingel en komen er achter dat er ook gewoon mensen wonen op de Westersingel en dat de enorme panden niet alleen kantoren en restaurant zijn.
Je ziet, je kan als toerist rondlopen in je eigen stad als je bijna nooit de deur uit komt…
Om 18:45 lopen we het Japans restaurant SET binnen. Dit is het eten dat wij ook op onze vakantie in Tokyo veel hebben gegeten. Dus geen onbeperkt Sushi of een Japanse clown met een bakplaat waar je met 12 man omheen zit maar simpele gerechtjes met rijst met vlees en/of vis en hier en daar een half gekookt ei. Het restaurant doet ons heel veel denken aan de restaurants in Tokyo het meest nog omdat ze hebben geprobeerd in een ruimte zo groot als een gemiddelde Nederlandse woonkamer een heel restaurant met zitplaatsen voor 40 man te maken. Maar het is schoon, alles ziet er tip top gestyled uit en bijna elke tafel heeft een eigen stopcontact om je telefoon op te laden.
Mijn ‘reisgenote’ neemt een gerecht met rijst en rundvlees (Beef Teriyaki Don) en een heerlijk meloen drankje (Calpis Soda Mango). Ik neem een Colaatje (in een Zweeds blikje…), Japanse kipsate (Yakitori), kippenvleugeltjes, Chikuwa (viscake structuur van inktvis) en Gyoza (dumpling met kip en groenten). Het is allemaal super lekker en al zitten we niet heel erg ruim dit gaan we zeker nog een keer doen.
Als ik het laatste kippenvleugeltje naar binnenwerk krijg ik ineens een idee en ik stel voor om naar het Holland Casino te gaan dat zo’n 5 minuten van dit restaurant ligt. We rekenen af (€ 30,- inclusief tip) en lopen naar het Casino. In de stad is het vrij rustig maar hier staat het bomvol met auto’s en die willen allemaal parkeren in de Plaza parkeergarage waarvan we al zagen op de borden dat die ‘Vol’ was toen wij om half 6 onze auto gingen parkeren.
In het Casino is het heel erg druk. Er zijn 4 kassa’s open en 4 dames bemannen de garderobe. De rij voor de garderobe is zo lang dat ik eigenlijk al weer het Casino uit wil lopen maar voor ik het weet ben ik aan de beurt en hangt mijn jas in de draaimolen op plek ‘Hartje 037’. Dan in de rij voor de entree. Er staat een dame bij de kassa die dit jaar niet genoeg in het casino is geweest zodat ze aanspraak kan maken op een ‘zwarte kaart’. Wij hebben geen idee waar zij en de dame achter de kassa het over hebben en dat is jammer want dit gesprek duurt ongeveer een uur of 5 en dan is het wel een beetje leuk als je begrijpt waar het over gaat.
De meneer die daarna komt is nog maar 3 bezoekjes verwijderd van een ‘blauwe kaart’ (wederom als sla je me dood heb geen idee waar het over gaat) en dan zijn wij. Wij leggen onze rijbewijzen op de balie, de dame van de kassa gaat cijfers en code intypen die totaal niet op deze pasjes te vinden zijn. Wij krijgen twee entree tickets en alle twee een fiche dat we kunnen inzetten bij de roulette tafel en als het balletje op het zelfde cijfer valt als je je fiche hebt opgezet krijg je een dinerbon. Dat vind ik enorm armoedig dus besluit dat niet te gaan doen ondanks zeer ernstige protesten van mijn vrouw. Als we het casino inlopen zien we dat het niet alleen druk was bij de garderobe en kassa maar het is helemaal tering druk. Gemiddelde leeftijd is ruim boven de 50 en de roulettetafels en gokkasten zijn allemaal bezet en bovendien is het ook nog eens rond de 30 graden. Ik wilde graag computerpoker doen er zijn in totaal maar 10 van die gokkasten die dat spel hebben hier en die zijn allemaal bezet door oude dames die ook uitstralen dat zie hier voorlopig nog wel zitten ook.
We zien een paar normale gokkasten waar niemand zit en willen gokken maar we hebben geen contant geld. Nou was ik 10 jaar geleden voor het laatst in het Holland Casino in Rotterdam geweest maar in die tussentijd hebben ze dus besloten totaal af te stappen van muntgeld. Het gezellige vallen van munten hoor je dus niet meer. Nee alles werkt nu met een papiertje met een barcode. Je pint, je krijgt een papiertje met een barcode en het bedrag dat die code waard is. Je gaat achter een gokkast zitten stopt dat papiertje er in en ben je klaar met gokken en/of die machine druk je op een knop krijg je een nieuw papiertje met je nieuwe saldo er op. Hygiënischer maar qua beleving toch een ‘stukje’ minder wat mij betreft.
Ik ga achter een gokkast zitten en verlies in minder dan 5 minuten 15 euro. Zo dat gaat lekker. Ik wordt door mijn vrouw met zachte hand gedwongen om te stoppen. Ik zeg nog “Als je gelukkig bent in de liefde ben je ongelukkig in het spel”. Erg bitter om te zien dan ook dat mijn vrouw binnen 10 minuten alle door mij verloren euro’s terug wint bij een roulette gokkast…
Naast ons zit een Rotterdamse kerel achter een andere roulette gokkast. Laten we hem Gerard noemen, hij lijkt op een ‘Gerard’ en heet waarschijnlijk ook gewoon Gerard. Gerard komt hier vaker en legt ons heel snel en vriendelijk uit hoe het apparaat werkt. Gerard vindt het ook warm en wel heel erg druk. Hij legt uit dat 30 december een hele speciale avond is en het Casino al hun vaste klanten uitnodigt om het einde van het jaar met ze te vieren. Lekker verhaal Jut en Jul gaan weer een avondje gokken… Gerard verteld dat het van hem allemaal niet zo hoeft zo’n avond. Vroeger ja vroeger hadden ze leuke avonden met leuke prijzen met mooie klokkies, “Kijk deze heb ik ook hier gewonnen, heb thuis nog veel meer van die rommel”. Als mijn vrouw mijn verlies weer helemaal dubbel en dwars weer heeft terug gewonnen besluit ik dat ik best wel naar huis wil. Geef Gerard een hand en wens ‘m veel geluk vanavond.
Wij banen ons een weg door meutes van oude meute van 80+ komen we bij de roltrap lopen we de trap af (“Neeeeheee we willen geen Champagne!!!”) richting de garderobe. Onze jas hebben we letterlijk binnen 10 seconden. Buiten zeg ik tegen de portier dat we een andere keer terugkomen omdat het wat ons betreft een beetje te rustig en ongezellig is. Ik vind dat zelf hilarisch mijn vrouw moet glimlachen en de portier is gewoon beleeft. We verbazen ons nog even over het totale verkeersinfarct dat nog steeds voor de Plaza parkeergarage staat terwijl er op letterlijk en afstand 150 meter lopen 600 lege parkeerplaatsen in de Schouwburg parkeer garage zijn. We kopen nog 5 oliebollen bij de oliebollenkraam op het Doelenplein en rijden met gierende banden richting huis.